فرآیند تروریسم در ایران بسان دیگر کشورها نیست، چرا که تروریسم در این کشور نهادینه شده است و زیر چتر حاکمیت و با پوشش سیاسی انجام می شود. در حالیکه کلیه کشورهای عربی و سنی از تروریسم تبری جسته اند حمایت ایران از تروریسم نهادینه شده است. به عبارت دیگر، نهادینه سازی تروریسم در ارگان های حاکمیت و حوزه بودجه و پروپاگاندا و برنامه های ایران به طور رسمی در جریان است.
ایران با تشکیل گروه های شبه نظامی تروریستی فرامرزی و حمایت مالی از آنها در صدد به کرسی نشاندن گزینه های سیاسی مورد نظر خود با زور و اسلحه نه تنها در کشورهای همسایه –عراق و سوریه- که در یمن و بحرین هم است. ایران، همچنین از ارگان رسانه ای یا امپراتوری بزرگ رسانه ای برخوردار است. این تشکیلات رسانه ای در راستای سرپوش گذاشتن بر اعمال و اقدامات جنایتکارانه آن گروه های شبه نظامی و خوب جلوه دادن نظام ایران نزد شیعیان جهان عمل می کنند. این رسانه ها، نظام ایران را به عنوان مدافع میراث اهل بیت و آنچه از آن به عنوان مراقد مقدس یاد می شود جا می زنند تا با این تصویرسازی و استفاده از واژه ها و عبارت های ویژه افکار عمومی را بسیج کنند. به این دلیل، نظام ایران بعد از پیروزی انقلاب دست به تشکیل سپاه پاسداران و به ویژه سپاه قدس زد. سپاه قدس شاخه عملیاتی فعالیت های برون مرزی سپاه پاسداران است و به آموزش شبه نظامیان تروریست و گسترش هرج و مرج در جهان عرب می پردازد.
درست همزمان با پیروزی انقلاب، ایران دست به تاسیس “هسته های مقاومت برای صدور انقلاب” به کشورهای خلیج عربی زد که در جهت ایجاد فضای لا ابالی گری و هرج و مرج و بی ثباتی در کشورهای عربی حرکت می کنند. تشکیلات موسوم به “سازمان انقلاب اسلامی جزیره العرب” و “جبهه اسلامی آزادی بخش بحرین” هم توسط ایران تشکیل شدند. ایران روابط خود را با این ارگان ها تحکیم و روابطی هم با گروه های فرودست در برخی کشورها برقرار نمود. البته، روابط ایران و این گروه ها در جهت آسیب زدن به کشورهای ملی بود. ایجاد رابطه با کشورهای ملی از طریق کانال های رسمی در اندیشه ایران جایی نداشت بلکه این کشور، عمدا رویکرد ارتباط مستقیم با گروه های مسلح مستقر در کشورهای ملی را پیش گرفت. ایران با حمایت لجستیکی و تسلیحاتی از این گروه ها در واقع به مبانی و اصول و قانون اساسی و حاکمیت آن کشورها پشت پا زد. ایران از طریق مزدوران بومی به دنبال تحمیل شرایط عینی بر این کشورها بود.
الگوی ایران همین بود که روند صدور آن به کشورهای همچون عراق و لبنان و یمن تکمیل شد. ایران در این کشورها صاحب نفوذ است. حالا، زمزمه هایی در عراق به گوش می رسد که عوامل گروه حشد شعبی وابسته به ایران دست به اقدامات تروریستی و فرقه گرایانه می زنند که به اعمال داعش و القاعده شباهت دارد. نیروهای حشد شعبی به منظور اجتناب از تکرار چنین اقداماتی تحت پوشش رسمی حکومت قرار گرفتند، اما اقدامات فرقه گرایانه آنها در موصل و انبار و دیگر استان ها و شهرهای عراق ادامه دارد. نمونه چنین گروه هایی را در لبنان هم می بینیم. حزب الله که اتفاقا یک سازمان تروریستی به شمار می رود تحت پوشش رسمی به اقدامات تروریستی خود ادامه می دهد. حزب الله همچون گذشته دست به عملیات تروریستی در لبنان و خارج کشور می زند.
در یمن، جنبش حوثی دست به یک کودتای نظامی زده و مسئولیت های رده بالا را به چهره های تروریستی واگذار نموده است. افراد این گروه شبه نظامی هم با حمایت مستقیم و علنی ایران، رسما به تشکیلات امنیتی و ارتش ملحق شده اند.
فعالیت های رژیم ایران در منطقه چیزی نیست جز نهادینه سازی تروریسم و مشروعیت بخشی به گروه های تروریستی و تحت پوشش قرار دادن تلاش های تشکیلات تروریستی با ابزارهای دیپلماسی در جهت فتنه گری در منطقه و پاره پاره کردن کشورهای دارای حاکمیت؛ ایران در عراق، سوریه و یمن در حال پیاده کردن چنین روندی است. اما، پرسش اصلی این است که سازمان ها و نهادهای بین المللی و ارگان های مبارزه با تروریسم کجا هستند و چرا برای بازداشتن تروریسم حکومت ایران که از طریق نیروهای سپاه و شبه نظامیان و مزدوران این نظام در منطقه اجرا می شود کاری نمی کنند؟
ترجمه شده از روزنامه الوطن
مسئولیت نوشته ها به عهده خود نویسنده است وسایت مرکز تحقیقات ایرانی خلیج عربی هیچ مسئولیتی در این مورد ندارد
