رژیم ایران در ترازوی اپوزیسیون خارج از کشور.. نگاه تحلیلی به گفتمان اپوزیسیون در نشست پاریس
سه سال از ریاست جمهوری آخوند “روحانی” گذشت. جمهوری ایران در این دوره شاهد وقایع خونینی بود که بر سر مردم ایران آمد؛ از سرکوب و رفتن پای “چوبه دار” گرفته تا شکنجه و بازداشت ها. در کلیه این پروسه، به معیارهای بین المللی حقوق زندانیان سیاسی هیچ گونه توجهی نشده. اوضاع امنیتی در منطقه نابسامان است، و ایران در دامن زدن به بحران ها و مسائل پیچیده منطقه نقش برجسته ای ایفا می کند. کلیه این مسائل و نیز واقعیت رابطه با غرب و اسرائیل در ترازوی نشست سالانه اپوزیسیون خارج از کشور قرار داشتند. این نشست در پاریس در 9 و 10 ژوئیه 2016 میلادی (19 و 20 تیر 1395 شمسی) به ریاست مریم رجوی رهبر “شورای ملی مقاومت” برگزار شد.
♦ اهمیت نشست
در آغاز باید گفت اهمیت این نشست از زوایای گوناگونی ناشی می شود: (نخست) شمار شرکت کنندگان، دست کم صد هزار نفر از ایرانیان خارج از کشور و نزدیک به 600 چهره برجسته جهانی در کنار نخست وزیران پیشین و وزرا و نمایندگان پارلمان کشورهای اروپایی و آمریکا و استرالیا و نیز هیات های کشورهای عربی در این نشست حضور داشتند. هیات های کشورهای موسوم به بهار عربی در راس کشورهای عربی شرکت کننده قرار داشتند؛ یعنی همان کشورهایی که ایران در امور آنها، همچون سوریه و یمن، دخالت کرد. (دوم) همزمانی این نشست با گسترش دامنه اعتراضات مردمی به افزایش چشمگیر آمار اعدام ها در دوره روحانی در استان ها و شهرهای گوناگون ایران. این بالاترین رکورد رژیم در ربع قرن اخیر بوده است، و نیز همزمانی با سرکوب نخبگان در کشور است. علاوه بر این، این کنفرانس در حالی برگزار می شود که کشمکش ها و اختلافات در آرایش درونی حاکمیت به دلیل کشمکش میان سپاه و فیلق های تابع آن از یک سو و روحانی – ظریف از سوی دیگر بالا گرفته است. این در حالیست که کشورهای جهان امتیازات قابل ملاحظه ای به این رژیم تقدیم کرده که همه آنها به ضرر کشورها و ملت ها و ثبات و امنیت منطقه تمام شده است. (سوم) عرضه کردن بحران های داخلی ایران که می توان از آنها در آینده بهره برداری و استفاده کرد، ارزیابی کارنامه “روحانی” در زمینه سرکوب آزادی های عمومی در ایران در دوره ریاست جمهوری وی، ارایه چشم انداز تحولات داخلی در ایران و دخالت های خارجی این کشور در سوریه، عراق، یمن و کشورهای دیگر در آینده و نیز حقایقی در مورد سیاست های غرب در قبال رژیم حاکم در ایران.
♦ سخنرانی مریم رجوی
با توجه به آنچه گفته شد، سخنرانی خانم “رجوی” یکی از مهم ترین ویژگی های این نشست بود. او در سخنان خود به افشاگری در مورد مکانیزم “برخورد خشن” رژیم ایران برای تعامل با مخالفان در داخل کشور و بحران سازی و دامن زدن به آنها در مناطقی نظیر سوریه، عراق، یمن، لبنان، بحرین و غیره پرداخت. اظهارات رجوی در واقع ارزیابی دوران بسیار مهم حاکمیت ایران در سطح داخلی و خارجی به شمار می رود. ایرانیان رسیدن روحانی به پست ریاست جمهوری در ایران را به فال نیک گرفتند، چرا که وی از اصلاحات و نوسازی حکومت دم می زد تا ایران به صف کشورهای پیشرفته بپیوندد. روحانی به ایرانیان وعده زندگی مرفه پس از رفع تحریم ها و آزاد شدن اموال بلوکه ایران را داد. وی گفت که از این پس، حقوق کارمندان افزایش و سرمایه گذاری در ایران فعال می شود؛ سرمایه گذاری هایی که فرصت های شغلی برای جوانان بیکار فراهم می کند.
ایرانی ها به دنبال این وعده های پرزرق و برق شادی کنان از دستیابی به توافق هسته ای به خیابان ها ریختند. همزمان با آزاد شدن اموال توقیف شده ایرانیان، این غم و اندوه هم رفع شد. اما چه زود آرزوهای آنان برباد رفت، و نقشه ها و اهداف آنان در پی بی توجهی رژیم به داخل کشور و فعال سازی اقتصاد و سرمایه گذاری نقش بر آب شد. مردم هزینه سنگینی برای نفوذ خشن ایران در کشورهای همسایه برای تحقق جاه طلبی ها و اهداف خود در برپایی امپراتوری بزرگ ایران پرداخت کرده اند که البته به ضرر مردم و کشورهای دیگر هم بود.
مریم رجوی، این خانم ایرانی در سخنرانی خود به طور مفصل به موضوع بحران های داخل کشور پرداخت. ایران به دلیل افزایش بی سابقه اعدام ها در صدر کشورهای جهان در این زمینه قرار گرفت. اعدام بیش از 120 هزار نفر از مخالفان شیعه و صدها هزار مورد شکنجه در زندان ها و بمباران مناطق گروه های اپوزیسیون –نظیر آنچه در قرارگاه لیبرتی در جریان است- در کارنامه رژیم ایران ثبت شده است. کما اینکه سنی ها بیش از پیش مورد ستم و تبعیض قرار می گیرند؛ از بازداشت ها و اعدام ها در الاحواز گرفته تا بمباران روستاهای کردستان. اظهارات رجوی با گزارش های ایرانی و بین المللی همخوانی دارد. آخرین نمونه از این آمارها و گزارش ها مربوط به نظرسنجی انجام شده توسط گروهی از پژوهشگران سوئدی در بیش از 80 کشور جهان است. ایران در این نظر سنجی در صدر کشورهای نژادپرست جهان قرار دارد. ایران در این رابطه در رتبه دوم قرار گرفت، چرا که این کشور رویکردهای تبعیض آمیز علیه سنی ها و عرب های ایران در پیش گرفته است. حاکمیت در ایران، شهروندان عرب را از پوشیدن لباس عربی یا آموزش به زبان عربی در مدارس منع کرده است. نام های عربی شهرها به اسامی فارسی تغییر یافته و عرب ها اجازه ادامه تحصیلات دانشگاهی و تصدی پست های بالا و اشتغال در دستگاه قضایی ندارند. بیش از 4 هزار سنی از سال 2011 میلادی (1390 شمسی) تا کنون با اتهاماتی سست و بی پایه اعدام شده اند. سنی های ایران با جمعیت 22 میلیون نفری از ساخت مسجد در بسیاری از شهرها از جمله تهران محروم هستند. به گفته گروه های اپوزیسیون، اوضاع اقتصادی کشور وخیم گزارش شده و میانگین فقر به علت هزینه های هنگفتی که ایران برای هواداران و نیروهای خود در عراق و سوریه و یمن و لبنان صرف می کند، افزایش یافته است. به عنوان مثال هزینه ماهانه دخالت های ایران تنها در سوریه دو میلیارد دلار تا سال 2013 میلادی (1391 شمسی) عنوان شده است. به گفته رجوی، از زمانی که رژیم ایران آشکارا اعلام کرد نیروهای ایرانی در کنار بشار اسد می جنگند، و دست کم 60 هزار سپاهی در سوریه حضور دارند، این هزینه ها افزایش یافته است. رژیم ایران که در دفاع از ماندن اسد در قدرت به بهانه اینکه “اگر در سوریه نجنگیم در تهران خواهیم جنگید” تا حد مرگ می رود، دیگر توانایی پنهان کردن دخالت هایش در سوریه را نداشت. این در حالیست که روزانه ده ها جوان ایرانی در سوریه کشته می شوند تا جایی که حتی در استان اصفهان راهپیمایی اعتراض آمیز به دخالت های رژیم ایران در سوریه برگزار شد؛ چرا که این مداخله جویی خسارات جانی و مالی عظیمی به همراه داشته است. به ویژه اینکه همزمان با سقوط قیمت نفت، منابع مالی ایران ته کشید و وعده های روحانی به ایرانیان به برخورداری از زندگی مرفه هم دود شد و به هوا رفت. شرکت ها و کارخانه ها یکی پس از دیگری تعطیل شدند، و رژیم غرق در ورشکستگی و فساد شد. این امر، ضعف و کندی نظام بانکی و تعطیلی کارگاه ها را به دنبال داشت. بیش از 6 کشور در منطقه روابط خود را با ایران قطع کردند. سرانجام، ایران یک انتخابات ساختگی با پیروزی اصلاح طلبان برگزار کرد.
افزایش میانگین فساد در سطوح بالای حاکمیت یکی از شاخص های ناکامی رژیم ایران به شمار می رود. این فساد بر کسی پوشیده نیست، بلکه این قضیه با اختلاس های چند میلیارد دلاری مقامات نظامی و مسوولان بلند پایه از جمله شخص رهبر علی خامنه ای علنی شده است. فساد در کلیه ارگان های حاکمیت آشیانه کرده؛ از رشوه و دزدی از بیت المال با قراردادهای جعلی گرفته تا پروژه هایی که صاحبان آنها چند برابر قیمت هزینه شده نفع می برند. همزمان با وخیم شدن هر چه بیشتر وضع معیشتی، این مردم هستند که تاوان فساد را می پردازند. حجم فقر همزمان با روی کار آمدن روحانی در قیاس با دوره احمدی نژاد بیشتر شده است. ایران در سطح بین المللی – به گفته رجوی- گرفتار بحران های پیچیده ای در منطقه شده که برایش بسیار گران تمام شده و عواقب وخیمی برای کشور به همراه خواهد داشت. ایران علنا با دخالت و دامن زدن به “فرقه گرایی” بین شیعه و سنی های عراق و سوریه و لبنان و یمن و برخی کشورهای عربی دیگر در صدد تحکیم نفوذ و عمق استراتژیک خود است. ایران برای رسیدن به این هدف از شبه نظامیان مسلح شیعه علیه سنی ها حمایت کرده و پیکارجویان نظامی و غیر نظامی را برای کنترل امور در این کشورها می فرستد. به دنبال سیاست های ایران، این کشورها به دولت های فاقد حاکمیت و ضعیف و چند پاره و زهوار در رفته تبدیل شده اند که گرفتار جنگ های خونین داخلی و فرقه ای و گسترش گروه داعش هستند؛ گروهی که بخش های گسترده ای از خاک این کشورها را اشغال کرده است. این امر، پدیده کوچ دسته جمعی و غیر سیستماتیک به پناهگاه های امن (پناهجویان) و صدها هزار کشته و زخمی و زندانی و آواره را در پی داشت.
به گفته رجوی، سوریه به کشوری چند پاره و غیر مهم و حاشیه ای تبدیل شده است. سوریه کنونی به چندین منطقه پراکنده در شمال و جنوب و شرق تبدیل شده. این مناطق یا جزیره های دور افتاده ای شده اند که واقعا تهدید آفرین نیستند، یا با سیاست های محاصره و گرسنگی به ستوه درآمده و بلعیده شده اند، و یا سازمان های تحت حمایت غیر علنی یا تحت نفوذ ایران در آنها نفوذ کرده اند.
خانم “رجوی” در ادامه افزود افشاگری درباره نقش رژیم ایران و لزوم مقابله با آن باید در صدر اولویت های سیاسی و بین المللی قرار بگیرند، چرا که عامل عمده ماندن اسد در قدرت همانا رژیم ایران است که با نفوذ و حیله گری می خواهد طرف های دیگر را به جنگ با گروه های اپوزیسیون بکشاند.
عراق هم از وضعیت بهتری برخوردار نیست. ایران، این کشور را به سوی نابودی و سردرگمی هدایت کرده است. بنا بر دلایل و گزارش ها، گروه داعش ثمره سرکوب ملت های عراق و سوریه توسط رژیم ایران با همکاری بشار اسد و نوری مالکی نخست وزیر سابق عراق است. و اینکه دامنه اقدامات تروریستی داعش تنها به عراق و سوریه محدود نشده که به فرانسه و بلژیک و دانمارک هم رسیده است. و اگر جنایت های رژیم ایران در عراق و سوریه نبود این پدیده نفرت انگیز در خاورمیانه گسترش پیدا نمی کرد و حملات تروریستی در فرانسه و کشورهای دیگر اتفاق نمی افتاد. به این دلیل، ما همواره تاکید می کنیم که تروریسم در اروپا ریشه کن نمی شود مادامی که جلوی رژیم ایران گرفته نشود.
♦ ایران و داعش در سخنرانی رجوی
سخنان این خانم ایرانی از نکات بسیار مهمی پرده برداشت
یکم: ماهیت رابطه بین ایران و داعش: سخن در این باره اتفاقی یا به دلیل منازعات سیاسی نبود، بلکه بازتاب دهنده نگرش واقعی به جنبه کنش گرایی در سیاست ایران است. این بحث، وجود یک رابطه بین رژیم ایران و گروه دولت اسلامی (داعش) را بیان می کند؛ البغدادی در کلیه سخنرانی هایش از ایران نامی نبرد، این در حالیست که وی کشورهای بسیاری از جمله چندین کشور اسلامی را با اسم ذکر کرد. وی به مرزهای ایران نفوذ نکرد. گروه داعش در سوریه نه شبه نظامیان فرقه ای ایران هدف گرفته و نه رژیم سوریه بلکه حملات خود را متوجه گروه های اپوزیسیون در این کشور کرده است. همه این دلایل نشان می دهد که دو طرف منافع و اهداف مشترکی دارند.
کما اینکه حمله داعش به ملت های عرب و مسلمان و بمب گذاری در مساجد به شکل مستقیم به نفع ایران خواهد بود. داعش با زبان فرقه ای و تصفیه فیزیکی و روحی دگر اندیشان سخن می گوید، ایران هم در درجه نخست فرقه گرایی و گفتمان و کردار فرقه ای را در پیش گرفته است. آگاهان به جغرافیای داعش در عراق از آغاز فعالیت این گروه می دانند که این گروه تنها در استان ها و شهرهای سنی نشین حضور داشته، سپس به انبار و رمادی و فلوجه نفوذ کرد. با وجود اینکه دو شهر شیعه نشین کربلا و نجف با استان انبار در جنوب هم مرزند اما داعش به سمت این دو پیشروی نکرد.
دوم: پیامدهای بحران ایران تنها به دخالت این کشور در امور کشورهای خاورمیانه محدود نمی شود بلکه بر اوضاع اقتصادی و معیشتی مردم ایران تاثیر منفی گذاشته است. مساله عدم وجود آزادی ظاهرا مردم عادی را درگیر خود نکرده، در عین حال صاحب نظران و کسانی که در حوزه سیاست مشغول به فعالیت هستند از نبود آزادی ضرر کرده اند. زندان های رژیم ایران به ویژه اوین در تهران و گوهر دشت در کرج لبریز از زندانیان سیاسی هستند. دخالت های روزافزون رژیم ولایت فقیه در کشورهای مختلفی نظیر سوریه، عراق، یمن، لبنان، بحرین و غیره جای شکی باقی نگذاشته که تا زمانی که این رژیم در قدرت است جنگ، تروریسم و کشتار در کشورهای مختلف منطقه تمام نشدنی است.
